Głód strukturalny i koniunkturalny. Głód ilościowy i jakościowy.

Istnieją dwa rodzaje głodu. Głód strukturalny i głód koniunkturalny.

Głód strukturalny wynika z nierozwiniętej produkcji. Ma charakter permanentny , odtwarza się. Głodne matki rodzą niedorozwinięte dzieci. Te dzieci już w momencie urodzin są tak wyniszczone, że do końca życia nie uzyskają stanu pełnego zdrowia. O głodzie strukturalnym nie mówi się, nie pokazuje się go w mediach.

Głód koniunkturalny pojawia się wtedy gdy wybucha jakaś klęska humanitarna. W jakimś regionie świata występuje susza, powódź, dochodzi do wojny. Sytuacje te są nagłaśniane przez media. Wtedy najczęściej dochodzi do zapaści rynków żywnościowych, jedzenie przestaje docierać do potrzebujących. Wówczas są też uruchamiane międzynarodowe programy pomocy żywnościowej i finansowej. W danym rejonie zaczyna działać Światowy Program Żywnościowy.

Ale co z głodem strukturalnym? To cichy zabójca, nieatrakcyjny dla mediów. Jednak jego żniwo jest ogromne. To główna przyczyna zgonów na świecie. Ale tu nie chodzi tylko o ilość ofiar. Straszne jest oblicze tej śmierci. Agonia głodowa jest niezwykle bolesna i trwa długo, czasem kilka tygodni. To bolesny, letargiczny stan, ale też przerażające cierpienie psychiczne. Stan beznadziei, pytanie „za co”, „dlaczego ja”.

Istnieje też niedożywienie ilościowe i jakościowe. Niedożywienie ilościowe wiąże się niedoborem określonej ilości kalorii. Natomiast niedożywienie jakościowe, to niedobór mikroelementów – witamin i minerałów.

Skutki niedożywienia jakościowego nie są widoczne od razu. Ludzie mogą mieć normalną masę ciała, ale wykazywać niedobór witamin i składników mineralnych. To mikroelementy. Nie są jednak produkowane przez ludzki organizm. Brak witamin i minerałów powoduje poważne problemy zdrowotne. To podatność na choroby zakaźne, problemy ze wzrokiem, ślepota, anemia, śpiączka, problemy z rozwojem umysłowym.

ONZ na określenie głodu jakościowego używa pojęcia „silent hunger” - cichy głód. Według badań UNICEF i organizacji Inicjatywa Mikroelementy, wynika, że jedna trzecia mieszkańców Ziemi nie może prawidłowo rozwijać się fizycznie, lub psychicznie z powodu braku witamin, lub składników mineralnych.

Częstą przyczyną głodu jakościowego jest anemia związana z niedoborem żelaza.

Co 4 minuty na świecie jedna osoba traci wzrok. Większość takich przypadków jest spowodowana brakiem jedzenia. Powodem utraty wzroku jest niedobór witaminy A. Cierpi na niego 40 mln dzieci na świecie. 13 mln z nich co roku oślepnie.

Głód jakościowy jest przyczyną zgonu połowy dzieci na świecie. Gdzie one mieszkają? Tam gdzie nie ma jedzenia. W Afrycie subsaharyjskiej i południowej Azji.

Natomiast brak witaminy B powoduje chorobę beri – beri, która niszczy układ nerwowy. Brak witaminy C z kolei powoduje szkorbut i krzywicę.

Z kolei niedobór kwasu foliowego w diecie matki sprawia, że rocznie na świat przychodzi 200 tysięcy niedorozwiniętych dzieci.

Kolejnym problemem jest niedobór jodu. Powoduje on zaburzenia tarczycy, zaburzenia wzrostu i niedorozwój umysłowy. Niedobór cynku prowadzi z kolei do niedorozwoju umysłowego i motorycznego, oraz 400 tys. zgonów rocznie.

Niedożywienie jakościowe ma też skutki dla psychiki człowieka. Niedobór mikroelementów wywołuje niepożądane stany psychiczne. Pojawia się uczucie lęku, niska samoocena, uczucie bezradności.

Zatem głód nie jest zjawiskiem jednorodnym. To szereg jego odmian i różne symptomy. Statystyki mówią o niemal miliardzie głodnych ludzi na świecie. Jednak niedożywienie jakościowe dotyka dużo większej ilości ludzi. Głód nie zawsze zabija tak po prostu. Deficyt mikroskładników na przykład powoduje długoterminowe problemy zdrowotne, kalectwo, braki w rozwoju psychicznym. Problem braku żywności i niedobór dotyczy matek w ciąży. 60 % ludzi głodujących na świecie to kobiety. Ten stan rzeczy wynika często z dyskryminacji kobiet w określonych kulturach. Nieodżywione kobiety rodzą niezdrowe dzieci. Wątłe, cierpiące na niedobory wzrostu, czasem kalekie lub upośledzone. W każdym wypadku to wyrok na całe życie, sytuacja nieodwracalna.

Głód jest największym mordercą na świecie, jak pisaliśmy powyżej. Zaś jego działanie jest powolne, uporczywe i przebiega na różnych poziomach.

Artykuł na podstawie książki Jeana Zieglera „Geopolityka głodu”